piątek, 28 marca 2025

Porady dla początkującego fotografa

 PRAKTYKI  FOTOGRAFICZNE 

10 PORAD DLA POCZĄTKUJĄCYCH FOTOGRAFÓW

1. Nie rób zdjęć zbyt szybko, zbyt nerwowo, bo będą nieostre. To jest kwestia techniczna. Najpierw naciśnij spust migawki do połowy, aparat wtedy ustawia ostrość, dopiero po chwili bez poruszania aparatem do końca. W ten sposób będziesz miał więcej ostrych zdjęć.

2. Zwróć uwagę na tło. Sprawdź, czy w kadrze nie pojawiły się jakieś przeszkadzające obiekty. Odseparuj fotografowany obiekt od tła np. kolorem, kontrastem, ostrością.

3. Wypełnij kadr fotografowanym obiektem. Sprawdź, czy jest on wystarczająco duży i od razu wiadomo co jest tematem zdjęcia. Jeśli jest on zbyt mały podejdź do niego lub zastosuj węższy kąt widzenia obiektywu (dłuższą ogniskową).

4. Sprawdź, czy najważniejsze elementy fotografowanego obiektu znalazły się w kadrze. Gdy się spieszysz łatwo o „ucięcie” czegoś istotnego.

5. Aby zwiększyć dynamikę zdjęcia nie kadruj centralnie. Umieść fotografowany obiekt trochę w prawo lub w lewo. Jeśli obiekt „patrzy” w którąś stronę, to daj mu tam więcej przestrzeni.

6. Aby urozmaicić kadr zrób zdjęcie z nietypowej perspektywy. Może ujęcie z góry lub z dołu. Szukaj różnych punktów widzenia.

7. Jeśli fotografujesz bardzo dynamiczne sceny, to wykorzystaj tryb seryjny. Z kilku zdjęć łatwiej jest wybrać to ujęcie, na którym jest złapany właściwy moment.

8. Automatyka aparatu potrafi się mylić. Jeśli zdjęcie jest zbyt jasne lub zbyt ciemne wykorzystaj programy do obróbki fotograficznej.

9. Czy zdarzyło ci się pójść na zdjęcia i zapomnieć o karcie pamięci lub naładowaniu akumulatora? Aby mieć pewność, że aparat będzie działał, przed wyjściem z domu zrób jedno zdjęcie i sprawdź czy zostało zrobione. Rzuć też okiem na wyświetlacz i zobacz jak wygląda kontrolka informująca o stopniu naładowania akumulatora.

10. Zacznij korzystać z programu graficznego do obróbki zdjęć.

Często dobre zdjęcie możesz przekształcić w jeszcze lepsze poprawiając np. kontrast, nasycenie barwy, rozjaśniając zbyt ciemne obszary lub przyciemniając zbyt jasne.

JAK FOTOGRAFOWAĆ POD SŁOŃCE — KILKA PRAKTYCZNYCH PORAD

Fotografowanie pod słońce to technika, która pozwoli Ci uzyskać ciekawsze i mniej powszechne kadry. Odpowiednio wykonane zdjęcia pod światło może stworzyć magiczną atmosferę, podkreślić sylwetki obiektów i unaocznić silne kontrasty. Robienie zdjęć pod światło wiąże się jednak z pewnymi trudnościami. Zobacz, jak możesz sobie z nimi poradzić.

Słoneczny poranek. Światło przebija się przez cienką warstwę mgły, tworząc niesamowity klimat.

DLACZEGO WARTO FOTOGRAFOWAĆ POD SŁOŃCE?

Fotografowanie pod słońce otwiera przed tobą szereg nowych możliwości. Zdjęcia pod światło pozwalają uzyskać unikalne efekty, takie jak sylwetki, flary i promienie słoneczne przenikające przez kadr. Ta technika jest szczególnie efektowna podczas złotej godziny, gdy słońce znajduje się nisko nad horyzontem, tworząc ciepłe, bardziej miękkie światło.

Robienie zdjęć pod słońce może dodać dramatyzmu i głębi twoim fotografiom, podkreślając kontury obiektów, tworząc intensywne kontrasty i cienie. To też doskonały sposób na uchwycenie magicznej atmosfery wschodu lub zachodu słońca.

Dzięki takiemu oświetleniu mamy ciemną sylwetkę z cieniem na tle jasnej ulicy

WYZWANIA ZWIĄZANE Z FOTOGRAFOWANIEM POD SŁOŃCE

Choć fotografowanie pod słońce może dać spektakularne efekty, wiąże się też z pewnymi wyzwaniami. Głównym problemem jest prawidłowa ekspozycja — aparat może mieć trudności z pomiarem światła, gdy słońce znajduje się w kadrze. Może więc to prowadzić np. do niedoświetlonych zdjęć.

Innym wyzwaniem jest kontrolowanie flary obiektywu. Przy silnym świetle kierunkowym może dojść do wewnętrznych odbić w soczewkach obiektywu. W wyniku tego na zdjęciu pojawią się bliki, refleksy świetlne oraz obniżenie kontrastu. Jak będą silne, zależy od budowy obiektywu, jakości powłok antyodbiciowych na soczewkach i oczywiście lokalizacji w kadrze i mocy światła. Taką flarę możesz czasami też wykorzystać w sposób kreatywny.

Wpadające ostre światło obniżyło kontrast w prawej górnej części kadru. Niemnie zdjęcie nadal jest udane. Można by nawet powiedzieć, że ma pewien klimat.

Zdjęcia pod światło zazwyczaj wymagają odmiennego naświetlenia niż te, które podpowiada nam światłomierz. Im silniejsze światło w polu widzenia, tym bardziej wskazanie światłomierza odbiega od właściwego. Związane jest to z uśrednianiem przez niego wyników pomiaru.

W aparatach pomiar jest zazwyczaj wykonywany w kilkudziesięciu i więcej obszarach kadru (tzw. pomiar matrycowy, wielosegmentowy itp.). Dane z pomiaru są analizowane i dobierana jest optymalna wartość przysłony, czasu i ISO.

Tak ostre światło słoneczne wymusiło skorzystanie z techniki HDR łączenia zdjęć o różnym stopniu naświetlenia.




poniedziałek, 24 marca 2025

Dzień świadomości Zespołu Downa

 DZIEŃ ŚWIADOMOŚCI ZESPOŁU DOWNA



21 marca przypada Światowy Dzień Zespołu Downa.  Ta data nie jest przypadkowa i nawiązuje do obecności u osób z zespołem Downa dodatkowego, trzeciego chromosomu w 21. parze chromosomów.

Święto to zostało ustanowione w 2005 roku z inicjatywy Europejskiego Stowarzyszenia Zespołu Downa. Ideą tego święta jest zwrócenie uwagi społeczeństwa na osoby z zespołem Downa i ich potrzeby, zwiększenie świadomości o chorobie oraz promowanie praw osób z zespołem Downa do pełnego uczestniczenia w życiu społecznym.

Jest to dzień poświęcony:

  • podnoszeniu świadomości na temat tej choroby,
  • promowaniu integracji i akceptacji osób z tą niepełnosprawnością

Zespół Downa charakteryzuje się występowaniem różnorodnych objawów klinicznych, które obejmują zmiany w wyglądzie zewnętrznym, dysfunkcje narządów wewnętrznych oraz predyspozycje do wystąpienia wielu chorób układowych. Najbardziej charakterystycznymi cechami pacjentów z zespołem Downa jest upośledzenie umysłowe oraz specyficzny wygląd. Dzieci z zespołem Downa rozwijają się znacznie wolniej pod względem fizycznym i psychicznym niż zdrowi rówieśnicy. Mogą pojawić się również zaburzenia emocjonalne.

  • Osoby z zespołem Downa charakteryzują zaburzenia mowy: mowa bełkotliwa, seplenienie, przyspieszone lub spowolnione tempo mówienia,
  • zaburzenia w obrębie układu sercowo-naczyniowego, wady wrodzone serca.
  • zaburzenia endokrynologiczne – upośledzone funkcjonowanie tarczycy, prowadzące najczęściej do niedoczynności rzadziej do nadczynności. Zwiększone ryzyko wystąpienia cukrzycy.
  • wady w budowie przewodu pokarmowego obejmujące zwężenie dwunastnicy, olbrzymią okrężnicę (choroba Hirschsprunga)
  • zaburzenia układu kostnego takie jak niezrośnięte łuki kręgów lędźwiowych, niestabilność kręgu szczytowego i obrotnika.
  • zwiększone ryzyko wystąpienia infekcji dróg oddechowych
  • choroby narządów zmysłu takie jak zez, krótkowzroczność, dalekowzroczność, upośledzenie słuchu
  • zwiększone ryzyko wystąpienia ostrej białaczki szpikowej
  • wady układu moczowego