ANDRZEJKI - ZABAWY NA JESIENNE POPOŁUDNIE

Od najdawniejszych czasów ludzie starali się przepowiadać swoją przyszłość, ponieważ byli ciekawi, co ich w życiu spotka. Próbowali odczytywać znaki na niebie, wyjaśniać, co oznaczają sny, wygląd roślin lub zachowanie zwierząt. Do wróżb wykorzystywano różne przedmioty, takie jak: łyżka, węgiel, igły, ziarna piasku, karty, kawałki włóczki, łupiny orzechów. Najlepszym czasem na wróżenie była późna jesień – po zakończeniu wszystkich prac w polu, kiedy to dni stawały się coraz krótsze, a wieczory coraz dłuższe. 

29 listopada, w wigilię imienin Andrzeja panny zbierały się razem, żeby dowiedzieć się, jaki będzie ich los. Wróżyły z butów ustawionych jeden za drugim. Ta dziewczyna, której but pierwszy przekroczył próg, miała jako pierwsza wyjść za maż. Puszczały też na wodę igły (lub dwie łupiny orzechów), jedną z nich nazywały imieniem upatrzonego chłopca. Jeśli dwie igły dopłynęły do siebie, znaczyło to, że para będzie razem. Paliły strzępki wełny – gdy płonące dwa kawałki wełny schylały się do siebie, przepowiadało to szybki ślub. Do wróżenia przyszłości używały też różnych przedmiotów. Chowały pod talerzykami pierścionek, różaniec i listek. Gdy dziewczyna odkryła pierścionek, oznaczało to, że szybko wyjdzie za mąż, gdy różaniec – miała zostać zakonnicą, gdy zaś listek – czekało ją staropanieństwo. Panny podczas wróżb posługiwały się także zwierzętami. Przygotowywały smakołyki i rozkładały w izbie. Potem wpuszczały psa. Ta dziewczyna, której smakołyk zjadł w pierwszej kolejności, pierwsza miała wyjść za mąż.

Wróżyły też, lejąc wosk do zimnej wody przez dziurkę do klucza. Następnie z cienia rzucanego na ścianę odczytywały, kogo spotkają w życiu lub kim będzie ich przyszły mąż. Ta ludowa tradycja andrzejkowego wieczoru wróżb przekazywana z pokolenia na pokolenie przetrwała do dziś. Nie dajemy już wiary wróżbom, ale pozostał zwyczaj spotkań w wieczór andrzejkowy, podczas których dziewczęta i chłopcy wspólnie bawią się.

 DZIEŃ NIEPODLEGŁOŚCI

Narodowe Święto Niepodległości – święto państwowe w Polsce obchodzone corocznie 11 listopada dla upamiętnienia odzyskania niepodległosci przez Polskę w 1918, po 123 latach zaborów (1795–1918).

Ze świętowaniem odzyskania niepodległości przez Polskę związane są nasze symbole narodowe. Należą do nich barwy narodowe, flaga i godło państwowe oraz hymn.

Dlatego 11 listopada wszędzie powiewają biało-czerwone flagi, a w wielu instytucjach i domach słychać „Mazurka Dąbrowskiego”. D kilku lat o odśpiewaniu hymnu w samo południe – przypomina akcja „Niepodległa do hymnu”. Aby to ułatwić Polakom, biuro programu „Niepodległa” zachęca wszystkie stacje radiowe i telewizyjne, by 11 listopada o godz. 12:00 wyemitowały „Mazurka Dąbrowskiego”.

Nasza szkoła również przystąpiła do akcji „Niepodległa do hymnu”. To właśnie dzisiaj, piątek 10 listopada o godzinie 11.30 uczniowie wszystkich klas ubrani w galowe stroje z biało- czerwonymi atrybutami zbiorą się na szkolnym holu, by uroczyście odśpiewać hymn.